Semiduplex
.
INTROITUS
Repleátur os meum laude tua, allelúja: ut possim cantáre, allelúja: gaudébunt lábia mea, dum cantávero tibi, allelúja,allelúja. In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: in justítia tua libera me, et éripe me. Glória Patri, et Fílio, et Spíritui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sæcula sæculórum. Repleátur os ...
.
Glória in excélsis.
.
COLECTA
Da quǽsumus, Ecclésiæ tuæ, miséricors Deus: ut Sancto Spíritu congregáta, hostíli nullátenus incursióne turbétur. Per Dóminum ... in unitáte ejúsdem.
.
EPISTOLA (Joël II, 23-24 et 26-27)
Hæc dicit Dóminus Deus: «Exsultáte, fílii Sion, et lætámini in Dómino Deo vestro: quia dedit vobis doctórem justítiæ, et descéndere fáciet ad vos imbrem matutínum et serótinum, sicut in princípio. Et implebúntur áreæ fruménto, et redundábunt torculária vino et oleo. Et comedétis vescéntes, et saturabímini, et laudábitis nomen Dómini Dei vestri, qui fecit mirabília vobíscum: et non confundétur pópulus meus in sempitérnum. Et sciétis quia in médio Israël ego sum: et ego Dóminus Deus vester, et non est ámplius: et non confundétur pópulus meus in ætérnum»: ait Dóminus omnípotens.
.
ALLELUJA
Allelúja, allelúja. O quam bonus et suávis est, Dómine, Spíritus tuus in nobis! Allelúja. Hic genuflectitur Veni, sancte Spíritus, Reple tuórum corda fidélium: et tui amóris in eis ignem accénde. Allelúja.
INTROITUS
Repleátur os meum laude tua, allelúja: ut possim cantáre, allelúja: gaudébunt lábia mea, dum cantávero tibi, allelúja,allelúja. In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: in justítia tua libera me, et éripe me. Glória Patri, et Fílio, et Spíritui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sæcula sæculórum. Repleátur os ...
.
Glória in excélsis.
.
COLECTA
Da quǽsumus, Ecclésiæ tuæ, miséricors Deus: ut Sancto Spíritu congregáta, hostíli nullátenus incursióne turbétur. Per Dóminum ... in unitáte ejúsdem.
.
EPISTOLA (Joël II, 23-24 et 26-27)
Hæc dicit Dóminus Deus: «Exsultáte, fílii Sion, et lætámini in Dómino Deo vestro: quia dedit vobis doctórem justítiæ, et descéndere fáciet ad vos imbrem matutínum et serótinum, sicut in princípio. Et implebúntur áreæ fruménto, et redundábunt torculária vino et oleo. Et comedétis vescéntes, et saturabímini, et laudábitis nomen Dómini Dei vestri, qui fecit mirabília vobíscum: et non confundétur pópulus meus in sempitérnum. Et sciétis quia in médio Israël ego sum: et ego Dóminus Deus vester, et non est ámplius: et non confundétur pópulus meus in ætérnum»: ait Dóminus omnípotens.
.
ALLELUJA
Allelúja, allelúja. O quam bonus et suávis est, Dómine, Spíritus tuus in nobis! Allelúja. Hic genuflectitur Veni, sancte Spíritus, Reple tuórum corda fidélium: et tui amóris in eis ignem accénde. Allelúja.
.
Sequentia
.
EVANGELIUM (Luc. V, 17-26)
In illo témpore: Factum est in una diérum, et Jesus sedébat docens. Et erant Pharisæi sedéntes, et legis doctóres, qui vénerant ex omni castéllo Galilǽæ, et Judǽæ, et Jerúsalem: et virtus Dómini erat ad sanándum eos. Et ecce viri portántes in lecto hóminem, qui erat paralýticus: et quærébant eum inférre, et pónere ante eum. Et non inveniéntes qua parte illum inférrent præ turba, ascendérunt supra tectum, et per tégulas summisérunt eum cum lecto in médium ante Jesum. Quorum fidem ut vidit, dixit: «Homo, remittuntur tibi peccáta tua.» Et cœpérunt cogitáre scribæ; et pharisæi, dicéntes: «Quis est hic, qui lóquitur blasphémias? Quis potest dimíttere peccáta, nisi solus Deus?» Ut cognóvit autem Jesus cogitatiónes eórum, respóndens dixit ad illos: «Quid cogitátis in cordibus vestris? Quid est facílius dícere: Dimittúntur tibi peccáta, an dícere: Surge, et ámbula? Ut autem sciátis qui Fílius hóminis habet potestátem in terra dimitténdi peccáta.» (ait paralýtico): «Tibi dico, surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.» Et conféstim consúrgens coram illis, tulit lectum, in quo jacébat: et ábiit in domum suam, magníficans Deum. Et stupor apprehéndit omnes, et magnifìcábant Deum. Et repléti sunt timóre, dicéntes: «Quia vídimus mirabília hódie.». Credo.
.
OFFERTORIUM
Lauda, ánima mea, Dóminum: laudábo Dóminum in vita mea: psallam Deo meo quámdiu ero, allelúja.
.
SECRETA
Sacrifícia, Dómine, tuis oblata conspéctibus, ignis ille divínus absúmat, qui discipulórum Christi Fílii tui per Spíritum Sanctum corda succéndit. Per Dóminum... in unitáte ejúsdem.
.
Præfatio de Pentecostes.
.
COMMUNIO
.
EVANGELIUM (Luc. V, 17-26)
In illo témpore: Factum est in una diérum, et Jesus sedébat docens. Et erant Pharisæi sedéntes, et legis doctóres, qui vénerant ex omni castéllo Galilǽæ, et Judǽæ, et Jerúsalem: et virtus Dómini erat ad sanándum eos. Et ecce viri portántes in lecto hóminem, qui erat paralýticus: et quærébant eum inférre, et pónere ante eum. Et non inveniéntes qua parte illum inférrent præ turba, ascendérunt supra tectum, et per tégulas summisérunt eum cum lecto in médium ante Jesum. Quorum fidem ut vidit, dixit: «Homo, remittuntur tibi peccáta tua.» Et cœpérunt cogitáre scribæ; et pharisæi, dicéntes: «Quis est hic, qui lóquitur blasphémias? Quis potest dimíttere peccáta, nisi solus Deus?» Ut cognóvit autem Jesus cogitatiónes eórum, respóndens dixit ad illos: «Quid cogitátis in cordibus vestris? Quid est facílius dícere: Dimittúntur tibi peccáta, an dícere: Surge, et ámbula? Ut autem sciátis qui Fílius hóminis habet potestátem in terra dimitténdi peccáta.» (ait paralýtico): «Tibi dico, surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.» Et conféstim consúrgens coram illis, tulit lectum, in quo jacébat: et ábiit in domum suam, magníficans Deum. Et stupor apprehéndit omnes, et magnifìcábant Deum. Et repléti sunt timóre, dicéntes: «Quia vídimus mirabília hódie.». Credo.
.
OFFERTORIUM
Lauda, ánima mea, Dóminum: laudábo Dóminum in vita mea: psallam Deo meo quámdiu ero, allelúja.
.
SECRETA
Sacrifícia, Dómine, tuis oblata conspéctibus, ignis ille divínus absúmat, qui discipulórum Christi Fílii tui per Spíritum Sanctum corda succéndit. Per Dóminum... in unitáte ejúsdem.
.
Præfatio de Pentecostes.
.
COMMUNIO
Non vos relínquam órphanos: véniam ad vos íterum, allelúja: et gaudébit cor vestrum, allelúja.
.
POSTCOMMUNIO
Súmpsimus, Dómine, sacri dona mystérii: humíliter deprecántes; ut quæ in tui commemoratiónem nos fácere præcepísti, in nostræ profíciant infirmitátis auxílium. Qui vívis.
.
.